“Son birkaç haftadır bana eşlik eden generallere… yarın yollarımız ayrılacak gibi görünüyor ama size tüm kalbimle teşekkür ediyorum.
Kızım Emilia’ya gösterdiğiniz olağanüstü insanlık için minnettarım. Siz de onun ebeveynleri gibiydiniz; onu istediği zaman odanıza davet ediyordunuz. Hepinizin sadece arkadaş değil, aynı zamanda gerçek, iyi kalpli sevilen kişiler olduğunuzu hissetti.
Teşekkür ederim, teşekkür ederim, teşekkür ederim… Onunla geçirdiğiniz saatler için teşekkür ederim. Ona karşı sabırlı olduğunuz ve onu tatlılar ve meyvelerle şımarttığınız için teşekkür ederiz.
Çocuklar savaş bölgelerinde olmamalı ama sizler ve yol boyunca tanıştığımız diğer nazik insanlar sayesinde kızım kendini Gazze’de kraliçe olarak gördü.
Bize nezaketle, ilgiyle, sevgiyle davranmayan tek bir kişiye bile rastlamadık.
Kızım buradan kalıcı bir psikolojik travma yaşamadığı için sana karşı sonsuza kadar minnetin esiri kalacağım. Zor durumunuza ve Gazze’de verdiğiniz ağır kayıplara rağmen gösterdiğiniz nezaketi hatırlayacağım.
Hepinize ve ailenize sağlık ve sevgi diliyorum, çok teşekkür ederim.”
Danielle ve Emilia
